ხატი ყოვლადწმიდისა,რომელიც ბრძანდება უფლის საფლავთან, ტირის და თვალებს ახელს.
კჳრიაკესა
ჰოჲ, ყოვლადმოწყალეო ქალწულო ღმრთისმშობელო, დედაო მოწყალებისა და კაცთმოყვარებისაო, ფრიად სასურველო სასოებაო და იმედო ჩემო! ჰოჲ, დედაო უტკბესისა, უგულისსათქმელესისა და ყოველგვარსა სიყვარულსა ზედა ზეაღმატებულისა მაცხოვრისა იესუ ქრისტესისა, კაცთმოყვარისა და ღმრთისა ჩემისაო. ნათელო დაბნელებულისა სულისა ჩემისაო! წინაშე შენსა შევრდომილ ვარ მე, ფრიად ცოდვილი და უსასოქმნილი, შენ გევედრები, წყაროსა მოწყალებისასა, ქალწულსა მარიამსა, ვითარცა მოწყალებისა უფსკრულისა და კაცთმოყვარებისა მშობელსა; შემიწყალე მე, შემიწყალე მე, ვხმობ შენდამო სალმობიერი, შემიწყალე მე ყოვლითურთ დაწყლულებული, შორის ბოროტთა ავაზაკთა შთავრდომილი და, ვაჲ მე, სამოსელთაგან, რომლითა მამამან შემმოსა, განძარცული. მით მწოლარე ვარ შიშუელი ყოველთაგან სიკეთეთა, სუნმყრალითა და ლპობაშეყრილითა ჭრილობებითა უგუნურებისაგან პირისა ჩემისასა. დედუფალო ჩემო ღმრთისმშობელო, გევედრები შენ სიმდაბლითა, მოიხილე ჩემზედა მოწყალითა თუალითა შენითა და ნუ მომიძაგებ მე ყოვლითურთ დაბნელებულსა, ყოვლითურთ შეგინებულსა, ყოვლითურთ უყესა შინა გულისთქმათა და ვნებათათა შთაფლულსა, სასტიკად დაცემულსა და ვერშემძლებელსა წამოდგომად. მოწყალე-იქმენ უკუე ჩემზედა და მომეც მე ხელი შეწევნისა, აღმადგინე მე სიღრმეთაგან ცოდვათასა, ჰოჲ სიხარულო ჩემო! განმათავისუფლე მე ავზნიანობისაგან ჩემისა; გამოაბრწყინვე სახე შენი მონისა შენისა ზედა, მიხსენ წარწყმედული, განმწმინდე შებილწული, აღმადგინე სასტიკად დაცემული, რამეთუ ყოველივე ძალგიძს, ვითარცა ხარ დედაჲ ღმრთისა ყოვლისა შემძლებელისა. დამასხ ზეთი წყალობისა შენისა, მეც მე ტევანი ლმობიერებისა დაწურვად, რამეთუ შენ მხოლოჲ მომიგიე ჭეშმარიტად სასოებად ცხორებისა ჩემისა; ნუ უარმყოფ უკუე შენდამი მოლტოლვილსა, არამედ იხილე მჭმუნვარებაჲ ჩემი და ზრახვაჲ სულისა, ქალწულო, და მიითუალე ესე და მიხსენ მე, მეოხო ცხორებისა ჩემისაო. ამინ.
